فرم اندوتریکس: تمامی عفونت‌های نوع اندوتریکس با عوامل قارچی آنتروپوفیلیک ایجاد می‌شوند. کچلی سراز نوع اندوتریکس بطورعمده در بچه‌های سنین 3تا11 سال مشاهده می‌شود و شیوع آن در پسران 3 برابر دختران است. پس از بلوغ این عفونت عمدتا در دختران بصورت مزمن درآمده، از آنجائیکه این عفونت در بالغین بیشتر بدون علامت است، این افراد می‌توانند نقطه شروع یک اپیدمی جدید باشند. در نواحی غرب مدیترانه و اکثر مناطق آسیائی ترایکوفایتون ویولاسئوم عامل آندمیک است.

فرم فاووس: عفونت مزمن پوست سر و مو می‌باشد و اغلب با ایجاد کروت‌های فنجانی شکل و زرد رنگی به نام اسکوچولا مشخص می‌شوند. (اسکوچولا از تراکم عناصر قارچی و سلول‌های اپی تلیال، در اطراف فولیکول مو بوجود می‌آیند) فاووس عفونت ساکنین حومه شهرها است. سابقه اپیدمی شدن آن دیده نمی‌شود و معمولا در درون اعضای خانواده محدود شده و از طریق تماس مستقیم بین اعضای خانواده انتقال می‌یابد.

فرم اکتوتریکسی: عفونت اکتوتریکس قبل از دوران بلوغ شایع بوده و یکی از معمولترین بیماری‌ها در بچه‌ها می‌باشد که گاهی بصورت همه گیر درمی‌آید. وسعت ضایعات را با دیدن حاشیه لکه‌های خاکستری ایجاد شده نمی‌توان تعیین نمود و در این مواقع آزمایش با چراغ وود و مشاهده فلورسانس سبز رنگ گستردگی و وسعت ضایعات را مشخص می‌کند. همچنین عفونت‌های پنهان نیز به این وسیله مشخص می‌شوند. عفونت در پسران بیشتر از دختران دیده می‌شود. این بیماری از طریق تماس مستقیم بچه‌ها با یکدیگر و نیز از طریق وسایل و ابزار آلوده انتقال می‌یابد. بهبودی خودبخودی در عفونت‌های میکروسپورومی معمولا همزمان با آغاز بلوغ، تغییرات ترکیبات سبوم و افزایش اسیدهای چرب با زنجیره متوسط (که خاصیت قارچ کشی دارند) مشاهده می‌شود.